Copa Interamericana 1975

Η διοργάνωση διεξήχθη από το 1968 έως το 1998 και συμμετείχαν ο νικητής του Κόπα Λιμπερταδόρες από την πλευρά της CONMEBOL (Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου Νοτίου Αμερικής) και ο κάτοχος του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της CONCACAF (Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής).

Το 1976 το τρόπαιο διεκδίκησαν η Ιντεπεντιέντε, νικήτρια του Κόπα Λιμπερταδόρες 1975 και η Ατλέτικο Νασιονάλ από το Μεξικό, κάτοχος του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής την ίδια χρονιά. Στον πρώτο τελικό που έγινε στις 26 Αυγούστου του 1976 στο Ολίμπικο του Καράκας, στη Βενεζουέλα οι δύο ομάδες έφεραν ισοπαλία με σκορ 2-2. Στη ρεβάνς που έγινε στις 29 του μήνα στο ίδιο γήπεδο οι δύο σύλλογοι έμειναν στο 0-0 και ο τίτλος κρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι, όπου επικράτησε η «ρόχο» με σκορ 4-2. Για την Ιντεπεντιέντε αυτό ήταν το 3ο Copa Interamericana στην ιστορία της και επιβεβαίωσε την κυριαρχία της σε διεθνές επίπεδο, αφού την ίδια περίοδο είχε κερδίσει και 4 συνεχόμενες φορές (1972, 1973, 1974, 1975) το Κόπα Λιμπερταδόρες! Την ίδια στιγμή η Ατλέτικο Νασιονάλ υπήρξε μια ομάδα - «πυροτέχνημα» στην ιστορία του ποδοσφαίρου στο Μεξικό. Συγκεκριμένα, το 1971 ένα κονσόρτιουμ από Ισπανούς επιχειρηματίες αγόρασε τη Νεκάξα και άλλαξε το όνομά της σε Ατλέτικο Εσπανιόλ. Με αυτό κέρδισε το πρωτάθλημα τη σεζόν 1973-74 και το Κύπελλο Πρωταθλητριών Βορείου και Κεντρικής Αμερικής το 1975. Ωστόσο, το 1982 οι Ισπανοί επιχειρηματίες αποχώρησαν και ο σύλλογος αγοράστηκε από Μεξικανούς επιχειρηματίες που επανέφεραν το όνομα Νεκάξα. Ο παίκτης που ξεχώριζε στην Ατλέτικο Εσπανιόλ εκείνης της εποχής ήταν ο διεθνής Περουβιανός επιθετικός Οσβάλντο Ραμίρες, δύο φορές κορυφαίος σκόρερ στο Κόπα Λιμπερταδόρες και νικητής του Κόπα Αμέρικα το 1975.

Συνοπτικά οι τελικοί

Ιντεπεντιέντε - Ατλ. Εσπανιόλ 2-2 (45’ Μποκίνι, 80’ Αρόγιο - 44’ Ραμίρες, 75’ Μπορμπόλα)

Ατλ. Εσπανιόλ - Ιντεπεντιέντε 0-0 και 2-4 πεν.